Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Λίγα λόγια για μένα!!!!!!

 
Με λένε Άννα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Μόνο που θα ήθελα να με έλεγαν Άννα αλλά να ζούσα μέσα σ' ένα παραμύθι! Θα' θελα να το σκεφτόμουν, να το έγραφα 
και να' μουν κι εγω μέσα σ' αυτό! 
Ή μήπως λοιπόν να το κάνω αμέσως τώρα? 
Και να που ήδη άρχισα  
να βλέπω την ιστορία μου... 

Είμαι η Άννα τόσο δα μικρούλα σαν πυγολαμπίδα, πετάω μαζί με τις νεράϊδες και με γεμίζουν με χρώμα και αστραφτερή χρυσόσκονη! Θέλω τόσο πολύ να τις ζωγραφίσω απο τη χαρά μου, ή ακόμα και να τις φτιάξω με τα μικρά μου χεράκια, έτσι θα έχω την ευκαιρία να τις έχω κοντά μου ή να τις χαρίσω σε όσους αγαπώ! 
  
Κοιτάω λίγο τριγύρω και λίγο πιο εκεί, καλπάζουν αλογάκια, αχ είναι μικρά κουνιστά αλογάκια που πηγαίνουν πέρα - δώθε, πέρα - δώθε... αχ τι ωραία που με ταξιδεύουν μέσα σε ουράνια τόξα και σε συννεφάκια του ουρανού! Δίπλα στα αγγελάκια, που μοιράζουν αγάπη παντού... 
  
Και πιο κεί λίγο πιοοοοο ψηλά λάμπουν μικρά αστεράκια... αστεράκια που γίνονται ευχές... πεφταστέρια... Και όνειρα που ταξιδεύουν σε παλάτια και σε πρίγκιπες και μικρές πριγκιπισσούλες... 
  
Και το παραμύθι μου δεν τελειώνει ποτέ... Είναι ένα παραμύθι δημιουργίας και χαράς! Είναι αυτό που στολίζει στιγμές, που χαρίζει χαμόγελα, που φτιάχνεται με αγάπη και φαντασία...


"Μακάρι να είχαμε μια φανταστική όπως τη λογική..."
Λοιπόν με λίγα λόγια τα παραμύθια, οι χειροποίητες δημιουργίες, οι στολισμοί βαπτίσεων, γάμων, παρτυ... οι στιγμές της ζωής... είναι αυτά που μου αρέσουν να φτιάχνω, να γράφω, να φαντάζομαι... 
Και να η ευκαιρία να τα μοιραστώ μαζί σας....!

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Το καραμελόδεντρο στη βάπτιση του Λάμπρου

Μια φορά κι έναν καιρό κάπου στη Θεσσαλονίκη σ'ενα παλιό και όμορφο εκκλησάκι,
ο μικρός Λάμπρος απέκτησε ονοματάκι!!!! Το καραμελόδεντρο στην αυλή της εκκλησίτσας ήταν μια όμορφη και λαχταριστή λιχουδοστιγμή που απόλαυσαν μικροί και μεγάλοι!!!!